بررسی تطبیقی جغرافیای فراغت درکلان شهر اهواز

جغرافیای فراغت فعالیت های انسان را در زمانی که فارغ از کار و اشتغال و وظایف اجتماعی روزمره به طور دلخواه برای گذران زمان آزاد ، در نواحی مختلف صرف می کند را؛ در قالب مکان و در ارتباط با دیگر عوامل محیطی اعم از طبیعی و انسانی مورد بررسی قرار می دهد.مساله این است که گسترش سریع شهر نشینی و تغییر بنیاد های شیوه زندگی در دنیای معاصر ، ضرورت برنامه ریزی و مدیریت گذران اوقات فراغت را به یک معضل اجتماعی، سیاسی و فضایی تبدیل کرده است. به همین دلیل نحوه پاسخ گویی به نیازهای وسیع فراغتی عامه شهروندان و ساماندهی فضاها و تسهیلات آن ها مستلزم بررسی و شناخت جامع توان ها و محدودیت های فراغتی شهر در برنامه ریزی و مدیریت شهری است. از این رو پژوهش حاضر با هدف تحلیل جغرافیای فراغت در کلان شهر اهواز به مطالعه تطبیقی منطقه2و4و7شهرداری پرداخت.این پژوهش از نظر ماهیت کاربردی – نظری و از لحاظ روش، توصیفی – تحلیلی است. جهت گردآوری داده ها و اطلاعات از دو روش میدانی و کتابخانه ای استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شهروندان ساکن در مناطق مورد مطالعه که حجم نمونه بر مبنای فرمول کوکران383نفر برآورد گردیده شده است.تجزیه و تحیل های کمی از طریق نرم افزار های spss و excel، و تحلیل های کمی– کیفی از طریق مدل رفتاری هاف در نرم افزار gis انجام گرفت. با توجه به موضوع پژوهش،نتایج تحلیل مکانی و غیر مکانی در قالب جدول، نمودار و نقشه ارائه شد. نتایج حاصل از تحلیل مکانی gisحاکی از آن است که فضاهای فراغتی در سطح مناطق به صورت همگن توزیع نگردیده اند از این رو رفتار فراغتی شهروندان درسطح مناطق تابعی است از چگونگی توزیع هر کاربری در سطح هر منطقه. به صورت کلی حجم امکانات موجود ،حتی بدون در نظر گرفتن شرایط ویژه شهرهای صنعتی و آلوده پاسخ گوی نیاز جمعیت شهرنشین نخواهد بود. نتایج پرسش نامه شهروندان نشان می دهد که ،الگوی فراغت در منطقه 2 متفاوت از سایر مناطق بوده است این در حالی است که الگوی فراغت شهروندان منطقه4و 7دارای تفاوت معناداری با یکدیگر نبوده است. از سوی دیگر از نظرات شهروندان ،می توان نتیجه گرفت میان میزان استفاده از شیوه های فراغت مجازی و الگوی مکانی فراغت تفاوت معنا داری وجود داشته است.در پایان با توجه به دیدگاه های ارائه شده و نتایج حاصله، به منظور بهبود وضعیت و توزیع متناسب منابع و خدمات در سطوح مختلف پیشنهادهایی ارائه گردید.